Vocal eliminators maken gebruik van het feit dat alleen de muziek in stereo wordt opgenomen; de zang (van de leadzanger) wordt in mono opgenomen. De zang klink dus (even luid) door het linker en rechter kanaal. Om de zang weg te filteren hoeven we dus alleen maar het signaal van het linkerkanaal af te trekken van het rechterkanaal. Uiteraard werkt het alleen als de muziek voldoende 'gescheiden' door beide kanalen klinkt. Als de muziek ook in mono is opgenomen, blijft er natuurlijk niet veel van over. Met name de laagfrequente signalen (bassen) zullen vaak in mono zijn opgenomen en worden dus weggefilterd; deze moeten dus weer toegevoegd worden. En dat is precies wat onderstaand schema doet:

Opamps U1.A en U1.B bufferen de ingangssignalen.

Opamp U1.D wordt gebruikt als verschilversterker. Het is een combinatie van een inverterende en een niet-inverterende versterker. Aangezien R3 = R4 = R5 = R6, staat op de uitgang van U1.D het verschilsignaal RIN - LIN.

De inverterende versterker rond opamp U1.C telt RIN op bij LIN. Zijn uitgang is gekoppeld aan een laagdoorlaat-filter (R11, C1, U2.A). Het resultaat is een signaal dat uitsluitend de lage frequenties van het linker- en rechterkanaal bevat.

Dit signaal wordt opgeteld bij RIN - LIN door opamp U2.B. Weerstanden R14 en R15 beveiligen U2.B tegen kortsluiting naar massa.