We hebben nu het probleem opgelost dat de elektronen links en rechts teveel worden afgebogen. Maar boven en onder hebben we natuurlijk hetzelfde probleem, zij het in mindere mate. Vooral bij grote schermen treffen we daarom een zogeheten Oost-Westcorrectie aan. We zouden natuurlijk de voedingsspanning kunnen varieren, maar dit levert een ander probleem op. Lp vormt namelijk tevens de primaire wikkeling van een transformator. De secundaire spanningen van die transformator moeten stabiel blijven, dus de spanning over Lp mag niet variëren. We kunnen dit bereiken door een 'nep' afbuigcircuit in serie te ztten met de 'echte'. Beide transistoren schakelen gelijk, dus Lp krijgt telkens een puls van 150V (=U_B). Door nu de spanning over Cmod te varieren, kunnen we de spanning over Cs laten varieren. Immers U_Cs=U_B-U_Cmod. De maximumspanning over Cmod is meestal ongeveer 0.2U_B, dus 30V. Cfb en Cfb2 vormen samen een spanningsdeler. De gewenste 30V kunnen we dus krijgen door Cfb2 4 maal zo groot te kiezen als Cfb. In dat geval is U_Cfb2 1∙U_B/(1+4) = 30V. Omdat de periodetijd van beide schakelingen gelijk moet zijn, geldt: Cfb∙Ld = Cmod∙Lmod. Lmod wordt dus Ld/4. De spanning over Cmod wordt tegenwoordig vaak door een speciale chip gegenereerd. Aangezien beide transistoren gelijk aan en uit moeten schakelen, kunnen we ze ook vervangen door 1 transistor. We houden nu een zogeheten diodemodulator over die we in de meeste grote tv's zullen aantreffen.